- ἀλόγιστα
- ἀλόγιστοςinconsiderateneut nom/voc/acc pl
Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες). 2014.
ἀλόγιστα
Look at other dictionaries:
αλωνίζω — (Μ ἁλωνίζω) αποχωρίζω με τριβή στο αλώνι τους κόκκους δημητριακών από το περίβλημά τους νεοελλ. 1. διασκορπίζω εδώ κι εκεί, διώχνω βίαια 2. χτυπώ, δέρνω 3. σπαταλώ, ξοδεύω αλόγιστα 4. κάνω άνω κάτω, ενοχλώ 5. τρέχω εδώ κι εκεί, περιφέρομαι 6.… … Dictionary of Greek
ανακέφαλα — (I) επίρρ. 1. στο επάνω μέρος ή προς τα επάνω 2. με το πρόσωπο επάνω, ύπτια, ανάσκελα. [ΕΤΥΜΟΛ. < ανα * + κεφάλι (πρβλ. κατακέφαλα)]. (II) επίρρ. χωρίς σκέψη, αλόγιστα, επιπόλαια … Dictionary of Greek
αναλίσκω — (Α ἀναλίσκω και ἀναλῶ, όω, Ν και αναλώνω) 1. δαπανώ, ξοδεύω, καταναλώνω 2. ξοδεύω αλόγιστα, κατασπαταλώ 3. φθείρω, καταστρέφω σιγά σιγά (στα αρχ. μόνο στην παθ.) αρχ. 1. (για πρόσωπα) σκοτώνω, καταστρέφω 2. παθ. (για πράγματα) εκλείπω, μέ πετούν … Dictionary of Greek
εξοδιαστής — και ξοδιαστής, ο (Μ ἐξοδιαστής) [εξοδιάζω] αυτός που ξοδεύει αλόγιστα, άσωτος μσν. οικονομικός αξιωματούχος … Dictionary of Greek
καθάριος — α, ο (AM καθάριος, ον, Α και καθάρειος, ον) καθαρός, παστρικός νεοελλ. 1. σίγουρος, αναπόφευκτος, αυτός που με απόλυτη βεβαιότητα θα συμβεί («αφύσικος πραματευτής καθάριος διακονιάρης» αυτός που εμπορεύεται αλόγιστα χρεωκοπεί αναπόφευκτα,… … Dictionary of Greek
κατασπαταλώ — (AM κατασπαταλῶ, άω) σπαταλώ αλόγιστα, καταξοδεύω αρχ. διάγω βίο άσωτο, ακόλαστο, ασωτεύω … Dictionary of Greek
μάτην — (ΑM μάτην, Α δωρ. τ. μάταν) επίρρ. 1. μάταια, άσκοπα, ανώφελα, χωρίς αποτέλεσμα (α. «ἐν σκότῳ καθήμενος ἕψοι μάταν», Πίνδ. β. «τὰ μηδὲν ὠφελοῡντα μὴ πόνει μάτην», Αισχύλ.) 2. φρ. «εις μάτην» ή «επί μάτην» μάταια, άδικα, ανώφελα, τού κάκου αρχ. 1 … Dictionary of Greek
ξεκοκαλίζω — και ξεκοκαλιάζω 1. ξεχωρίζω τα κόκαλα από το κρέας 2. τρώω όλο το κρέας ώστε να μείνουν μόνο τα κόκαλα 3. μτφ. σπαταλώ απερίσκεπτα, δαπανώ αλόγιστα («ξεκοκαλίζει την περιουσία τού πατέρα του») … Dictionary of Greek
σκιαμαχώ — σκιαμαχῶ, έω, ΝΑ, και σκιομαχῶ Α μτφ. μάχομαι εναντίον ανύπαρκτων εχθρών, αγωνίζομαι μάταια, άσκοπα αρχ. 1. εξασκούμαι στην πυγμαχία 2. φρ. α) «πρὸς τὸν οὐρανὸν σκιαμαχῶ» ασκώ τους βραχίονές μου πυγμαχώντας με τον αέρα (Κρατ.) β) «ἔπη μάτην… … Dictionary of Greek
σκορπίζω — ΝΑ, και σκροπίζω Ν 1. διαλύω ένα σύνολο στα μέρη που τό συγκροτούν και τά πετώ εδώ και εκεί, σκορπώ, διασκορπίζω, διασπείρω (α. «να μάσω τα μπουλούκια μου που τά χω σκορπισμένα», δημ. τραγούδι β. «τοὺς δ ὄρνεις ἐπιστάντας τὰ μὲν ἐσθίειν τὰ δὲ… … Dictionary of Greek
